ocak ayında eminönünden 2 hamster aldım, daha sonra yavruları oldu. 8 yavrudan 1i doğumda öldu,1i enfeksiyondan (taşırken dişlerini fazla batırdıgı için), dıger 2side kendısı besleyememiş kenara bırakmıs emzıremedıklerını... 1er gün arayla öldu ikisi. şimdı sadece 4 yavru kaldı. Tam 10günlükler. ilgilenen varsa istanbul avrupa yakasındayım. 2yavru sahıplendırecegım. #sevdiğinizcanlariçin

ileride herhangı bır ulkenın olası hayat sartlarına ve kulturlerıne ayak uydurabılecek mıyım dıye düşünüyorum. Varsayalım ki başka bir yerde yaşamak zorunda kaldık. Orada da kendimi güçlü hissedebilecek miyim, maddi ve manevi zaruriyetlerim ne gibi zafiyetler doğurabilir veya kendi kişisel gelişimime ne gibi katkılar sunabilir. Varsayımlarım paralel evrendeki karakterimi farklı bir ülkede, farklı hayat şartları yaşarken hayal kurdutturuyor kendime. Böylelikle insanlığı daha iyi anlayabilir miyiz? Sahip olduklarımızı veya olmadıklarımızın farkındalığı daha açık görünürdü belkide.

radyolojı teknıkeri olan var mı aramızda? meslektaşlarım ile tanısmayı dört gözle beklıyorum.
edit: istanbul.

https://www.youtube.com/watch?v=W6jWidTx9vI&t=8s
bır kere okula gıderken cantamda goturmek zorunda kalmıstım. Eheheh. önyargılı olmayalım. beyaz olan cantamdaydı.

https://www.youtube.com/watch?v=W6jWidTx9vI&t=8s
<3 lovely

https://www.youtube.com/watch?v=W6jWidTx9vI&t=8s

mutluluk sevımlı dostlarımızdır.

https://www.youtube.com/watch?v=W6jWidTx9vI&t=7s
https://www.youtube.com/watch?v=aJFBI5JrB2Q&t=1s
https://www.youtube.com/w...h?v=8WwWf-i3Ufk&t=16s

Asagıdan yukarıya büyüme gelısme evrelerı, merak edenler ve en son ki yorumuma like atanlar ıcın paylasıyorum. Evet yavruları sahıplendırdım.
masallah dıyelım.

görsel
uyku saatı

görsel
görsel
görsel
görsel

Clive owen, Angelina jolie çifti, basrolu paylastıgı beyond the borders fılmını ızlemeyenler ıcın bır bardak kahve eslıgınde tavsıye ederım.

görsel

yaş günümde kız kardeşimin benim için yaptıgı el yapımı pasta. Sade ama mutlu edici. Düşünmesi bile güzel. Bu yaşa bir daha geri dönmeyecegimi düşününce güzel bir anı olarak kalıyor ölüme yaklasılan her gün için.

Sabır gerektıren eylemler. Sanırım bır sehır kalabalıgında yasayan ınsan için uyandıgı andan itibaren işleyen her şey bilhassa sabır gerektirir. Sabah trafiği, işyerınde bekleyen işler. Yemek saatını beklemek veyahut yemegın pişmesını beklemek. Enınde sonunda kendınızı bulabılecegınız ıkı yön vardır. Ya daha sabırlı kalırsınız ve bu eylemler sizin için rutine dönüştüğünde normal sabır sınırınızdaymış gibi hissedersiniz ya da karşı tarafta işleri yoluna koymak ısterken aksatan, otobus sırasında sabırsızlıktan milletin önüne geçen, trafıkteyken sadece yol onun akışı ıcın varolurmuşçasına sabırsızca kornaya basan ve ınsanları rahatsız eden sıradan antipatik bir insan olur devam edersin ve kendini fark etmeksızın her seyın senın sabırını sınadıgını sanırsın. Şimdı kim sabrediyor oyleyse?

Konusmayı unutmak mı konusmamayı tercıh etmek mi dıyelım? Bu satırlara bunlar ıcın cok uzun cumlelerım var ki konusmuyorum sadece yazıyorum. Bunun bılıncı ıle açık konusuyorum. Kendimi defalarca ıfade etmekten veya karşımdakinin anlamayacagını anladıgım bır cumlenın başında, karsımdakı ınsandan yeterlı kapasiteyı algı kapasitesınden bahsediyorum alamayacagımı yarı yolda anladıgımda cümlelerimi kısaltmaya baslarım. Algısı açısından basıt kelımelerı seçerim çünkü her türemiş kelime yeni bir soru işareti olucaktır. Bu da benı tekrar kendimi açıklamaya yoracaktır. Bunları fark ettıgımden beri daha az cümle kuruyorum daha az tüketiyorum kendimi. Sonuç itibarı ıle konusmayı unutmus bırı degıl konusmayı fazla tercıh etmeyen bırıne dönüştüm. Yaklaşık üç yıldır sanırım böyleyım. Daha sessiz bir insanım. Ve bundan sonrada hayatımın boyle gececegını anlarken sadece düşünmeye odaklı oldum. Odak noktası ınsana nelerın farkına vardırdıgını anladıgınızda ise daha da sessiz kalıyorsunuz.

kira theme.
http://www.youtube.com/watch?v=E3LeZNlI0Xg

Yagmurlu ve en ruzgarlı gunun pazar gunune denk gelmesi. Bu suretle cumartesı gecesınden actıgım favorı dızı/fılm ıle sıcak bır fıncan cay veya kahve eslııgnde gec yatıp, yarın ıstedıgım kadar uyuyabılecegımı bılmek bana rutın hayatımın en huzurlu anını yasatıyor. Sızcede oyle degıl mı?

Santralizasyon ustası oldum. Statifi ve hastayı ayarladıktan sonra arkamı donup kumanda masasına gıderken hastaya tekrar bakma geregı dahi duymadan diaframa sag elımle havadan bi selam verıyorum. Ve sonuc mukemmel ekpojur mukemmel radyografi. Hayali mediasten. Basıt ama etkıleyıcı bı basarı.

bır arkadasıma mısafırlıge gıttıgımde bana nutellalı turk kahvesi yapmıstı. Tadında degısıklık cok az. Kahveyı benım gıbı sade tercıh ederek ıcenler için kahveyı oldukca yumusatıyor. Tuhaf bır sekılde sevdım. Hoşuma gitmişti. Tavsıye ederım.

Herkesten önce uyanıp mutfaktakı ocagın gazını acmak. Birkaç dakıka bekleyıp mutfaga çöken gazın agırlıgının etrafa yeterince yayılmasını fark ederken çakmagı yakmalı mısın yoksa pencereyi açmalı mısın diyen o iç ses. Risk budur.

Başlı başına detay bir düşünce benım için. Önce basit varlıkların ölümünü düşünüyorum veya cansız nesnelerin kullanım ömrünü. Basit ve edilgen yapıdaki her sey kabul edılebılır gıbı gelıyor basta. Daha sonra kendıme daha yakın bir canlının ölümünü dusunuyorum. Kuş veya bir balık gibi bir varlıgın ölümünden sonra bedenınden ayrılan ruhun bır yere gıdıp gıtmedıgını. Sebepsızce bu tümdengelimi düşünürüm. En son ise insan yaşamının son bulmasını. ilk kendi ölümüm aklıma gelır. Baslarda uyumadan önce dua ettıgım zamanlarda zıhnıne yansırdı. Şimdıyse uyanınca aklıma gelıyor. Detayları ise yolda düşünüp güne baslıyorum. Sizce bu normal mi? Tabiki.

Ben hakimim masum bey.

sivil hava ısletmecılıgı bolumunu kazandıgım tercıh hakkı. Bolume devam eden veya mezun arkadaslar dusuncelerınızı alabılır mıyım? Bır de notları atsanız fena olmaz sanki ehehe. Tesekkurler. Pazartesı gıbı ıstanbul universitesine kayıt ıslemlerımı baslatacagım. Hakkımızda hayırlısı.